لزوم واکنش هر ایرانی به صحبت‌های بن‌افلک
همایون ارشادی بازیگر سینمای ایران که در فیلم‌های بین‌المللی نیز ایفای نقش کرده است آکادمی اسکار را یک رویداد سینمایی - سیاسی دانست و گفت: من به عنوان بازیگر سینمای ایران هیچگاه فیلم‌های خارجی را که درباره ایران ساخته می‌شود نمی‌بینم؛ چراکه معتقدم فیلم‌هایی از این دست بیش از اینکه دغدغه شناخت ایران و ایرانی را داشته باشد منافع و اهداف سیاسی بنگاه‌های غرب را تامین می‌کند. به همین دلیل حاضر نیستم فیلم‌های سیاسی که خارج از کشورم درباره ایران ساخته می‌شود، ببینم.
وی در ادامه افزود: موضوعات مطرح شده در اغلب این آثار حقیقت ندارد و نمی‌توان به عنوان یک مرجع به فیلم‌هایی از این دست اعتماد و مراجعه کرد. ضمن اینکه طبق تعریف‌هایی که شنیده‌ام فیلم "آرگو" از جهت مضمون استناد تاریخی دچار مشکل است و جدا از محتوا به لحاظ ساختار هم دچار اشکال‌هایی دارد.
ارشادی که اولین حضورش در مجامع سینمای جهان را با آثار عباس کیارستمی تجربه کرده است، در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به سیاسی بودن اکثر جشنواره‌های خارجی بیان کرد: تجربه نشان داده که اغلب جشنواره‌های دنیا سیاسی هستند و در این میان اسکار سیاسی‌ترین جایزه سینمایی است و بازهم تجربه نشان داده فیلمی که از این آکادمی جایزه میگیرد، جوایز سایر جشنواره‌های نامدار جهانی را نیز از آن خود می‌کند.
بازیگر "بادبادک‌باز" همچنین اشاره کرد: سال گذشته فیلم "جدایی نادر از سیمین" ساخته اصغر فرهادی هم برنده جایزه اسکار شد. البته این فیلم از نگاه من بیش از اینکه جنبه‌های سیاسی داشته باشد از ارزش‌های سینمایی برخوردار بود و نمی‌توان جایزه‌ای که از آن خود کرد صرفا سیاسی دانست. اما فیلم "آرگو" و نحوه اعلام جایزه آن از سوی میشل اوباما و همچنین صحبت‌های بن افلک کاملا جنبه سیاسی داشت.
ارشادی در پایان افزود: من از جمله بازیگران کم‌حرف سینمای ایران هستم و به‌ویژه از 6 ماه گذشته تصمیم گرفته بودم که با هیچ رسانه‌ای صحبت نکنم. اما کم و کیف اهدای این جایزه به شکلی بود که به عنوان یک ایرانی خودم را مسئول می‌دانم که نسبت به چگونگی اهدای این جایزه و ویدیو کنفرانس میشل اوباما و صحبت‌های بن افلک واکنش نشان دهم. معتقدم این نوع برخورد و اهدای جایزه برای یک ایرانی مساله ملی محسوب می‌شود و باید نسبت به آن واکنش نشان داد.
انتقاد «جیمی کارتر» از تحریف تاریخ در «آرگو»
مهم‌تر از نتایج این رقابت که در ساعات آینده در رسانه‌های فارسی زبان هم منعکس می‌شود، موضع‌گیری‌های گوناگون به «آرگو» است؛ فیلمی که سیاستمداران طی روزهای گذشته لب به تشویق و نقد آن گشودند. به نظر می‌رسد «آرگو» دموکرات‌ها را در تقابل با یکدیگر قرار داده و باعث نقدهایی از سوی آنها به سمت فیلمسازان هم‌حزبی خودشان یعنی «بن افلک» و «جورج کلونی» شده است.
در حالی که «کن تیلور» و «جیمی کارتر» به برخی از موارد مطرح شده در این فیلم انتقاد کرده‌اند؛ «جان کری» وزیر خارجه آمریکا در پیامی کوتاه از اعضای آکادمی علوم سینمایی آمریکا خواست تا هوای این فیلم را داشته باشند. او در «یویتوب» هم نکاتی را درباره این فیلم مطرح کرد. اما از آن طرف جیمی کارتر رییس‌جمهوری پیشین آمریکا در دهه 80 در گفت‌وگو با «پیرس مورگان» مصاحبه‌کننده جنجالی سی‌ان‌ان، در حالی که انتقاد مشخصی به شانس اصلی دریافت بهترین فیلم و بهترین کارگردانی مراسم اسکار یعنی فیلم آرگو نکرده؛ سیاستمدارانه درباره این فیلم نظر داده است.
او که در زمان ماجرای تسخیر سفارت آمریکا در تهران رییس‌جمهور ایالات متحده بوده است؛ آرزو کرد که «آرگو» جایزه بهترین فیلم را دریافت کند، چون فیلم مهمی برای آمریکایی‌هاست، اما گفت که 90 درصد آنهایی که به خروج دیپلمات‌های آمریکایی از ایران کمک کردند، کانادایی بودند: «مندز، تنها یک روز‌و‌نیم در ایران حضور داشت و قهرمان اصلی این فیلم، به نظر من«کن تیلور» بود که همه مراحل این ماجرا را رهبری کرد. او رهبر این ارکستر بود.»
رییس‌جمهور اسبق آمریکا در این گفت‌وگو، با بیان اینکه همان روز اول نسبت به این قضیه تذکر داده؛ افزوده است: «در آن زمان با دولت کانادا بسیار در ارتباط بودم؛ زیرا آنها اجازه صدور شش پاسپورت جعلی مورد بحث را نداشتند، به همین خاطر پارلمان کانادا باید برای اولین بار در تاریخ خود وارد یک ماموریت مخفیانه می‌شد و آنها به ما اجازه دادند که برای فراری دادن دیپلمات‌هایمان، از شش پاسپورت جعلی کانادایی استفاده کنیم.» کارتر که تاکید می‌کند در دولت آمریکا هم تلاش‌هایی صورت گرفته، گفته است: «من قبول دارم که آمریکایی هستم و رییس‌جمهور بودم و باید به خاطر اعتباری که فیلم برای آمریکایی‌ها دارد به آن اهمیت بدهم.
اما واقعیت برای کانادایی‌ها سخت‌تر و حساس‌تر بود؛ چون بحران گروگانگیری به هیچ‌عنوان ربطی به آنها نداشت و همانطور که می‌دانید اگر این مساله فاش می‌شد خود آنها ممکن بود به گروگان گرفته می‌شدند. ولی همانطور که قبلا هم گفتم، کار مهم و اصلی را آنها انجام دادند، و به عنوان یک حقیقت، در نهایت گروگان‌های آمریکا توانستند از ایران خارج و در سوییس مستقر شوند. آنها پیش از آنکه ایرانی‌ها متوجه شوند، در این کشور فرود آمدند. من پیش از زمانی که از مقام ریاست جمهوری کنار بروم، دستور دادم که هیچ‌کس اجازه ندارد کوچک‌ترین نقش آمریکایی‌ها در پروسه فرار گروگان‌ها را فاش کند.
تمام قدردانی‌ها از کانادایی‌ها شد و آنها قهرمان اصلی این ماجرا معرفی شدند و این قضیه تا سالیان سال پس از ریاست‌جمهوری من نیز وجود داشت. اما درباره «آرگو»؛ از نظر من این یک فیلم خوب با داستانی درام است که به نظر به اندازه کافی حقیقت دارد.» نکته مورد اشاره کارتر، همان مساله‌ای است که روز گذشته کن تیلور، سفیر اسبق کانادا در ایران در گفت‌وگو با آسوشیتدپرس، مطرح کرد. او با انتقاد دوباره از بن افلک و فیلمنامه‌نویس این فیلم گفت: «فیلم چنین وانمود می‌کند که انگار کانادایی‌ها هم منتظر بودند تا فرار کنند.»
از ابتدای نمایش این فیلم تاکنون تیلور بارها لب به انتقاد از فیلم و کمرنگ جلوه دادن نقش کانادا در فرار این شش دیپلمات آمریکایی گشوده است. وی در گفت‌وگو با نیویورک تایمز، می‌گوید:«آرگو، فیلم خوبی است؛ اما نقش کانادا را به طور کل به خودش و «سیا» منتسب می‌کند.» تیلور که ویکتور گاربر، بازیگر کانادایی نقش وی را در این فیلم بازی کرده است، در سال ۱۹۷۹ زمانی که این عملیات ادعا شده به وقوع پیوست، سفیر کانادا در ایران بود.
وی ضمن انتقاد از فیلم آرگو به دلیل در بر داشتن موارد بسیار زیادی از تحریف و تغییرات تاریخی از جمله به تصویر کشیدن «سیاه و سفید» مردم ایران و صحنه‌های ساختگی، افزود: «این فیلم افراد را به گونه‌ای به تصویر کشیده که حقیقت ندارد.» سفیر سابق کانادا خاطر نشان کرد، آرگو «بخش متعارف‌تر» و «میهمان نوازتر» جامعه ایران و همچنین «هدف مردم این کشور را که به دنبال میزانی از عدالت بودند» نشان نداد.
البته به گزارش هالیوود ریپورتر، در آخرین ساعت‌های مانده به اسکار، بن افلک با ارسال ایمیلی به روزنامه تایمز، ابراز شگفتی کرده است که تیلور هنوز به این ماجرا می‌پردازد: «گر بخواهم صادقانه بگویم از اینکه شنیدم«کن» هنوز در این‌باره صحبت می‌کند متعجب شدم. من و کن چندهفته پیش در این‌باره با هم حرف زدیم و او از من خواست تا نریشن فیلم مستندی که او درباره بحران گروگانگیری درباره ایران ساخته را بگویم.»
انتقاد سفیر سابق کانادا از فیلم ضد ایرانی
تماشا: «کن تیلور»، سفیر کانادا در ایران در زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران در انتقاد از نادرستی های فیلم «آرگو» گفت: «آرگو نگاه عادلانه ای به مردم ایران ندارد.»
به گزارش خبرگزاری فارس، «کنت دوگلاس تیلور» سیاستمدار کانادایی که در حال حاضر مدیر یک موسسه تجاری در کاناداست، در سال 1979 میلادی سفیر دولت کانادا در تهران بود. او شش نفر از گریختگان از اشغال سفارت آمریکا در تهران را در خانه های امن سفارت مخفی و پس از 79 روز آنها را به کمک ماموران آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از ایران خارج کرد.
«تیلور» فیلم آرگو را دیده و موضوع جالب این است، به رغم آنکه تصویری که از او در فیلم آرگو به چشم می خورد چهره مثبتی است ولی او یکی از منتقدان این فیلم است.
«تیلور» کلیت فیلم «آرگو» را تحریف کننده حقایق تاریخ انقلاب اسلامی ایران و مردم این کشور می داند. او در این باره می گوید: «فیلمنامه نویس نامزد اسکار فیلم آرگو، درباره آنچه در فیلم آرگو می گوید، هیچ ایده و آگاهی خاصی ندارد.»
کن تیلور در سخنرانی که پنجشنبه گذشته در جمع دانشجویان دانشگاه ریرسون تورنتو داشت ضمن اشاره به این مطلب که کتابخانه های زیادی در آمریکا وجود دارد که چهره ای ساختگی و کاملا سیاه و سفید از مردم ایران ارائه می دهند، گفت: «پس از اینکه فیلم «آرگو» را دیدم، به نظرم رسید که در این فیلم تنها مهارت و هنری که به عنوان سفیر کانادا داشته ام، باز و بسته کردن در بوده است. البته به زودی مستندی وارد بازار می شود که در رابطه با نقش من در ماجرای فرار شش آمریکایی از ایران و همچنین موقعیت من در ایران، نگاه موجه تری به مخاطب ارائه خواهد داد.»
او همچنین توضیح داده: «چیز عجیب و گیج کننده ای که در فیلم «آرگو» وجود دارد، این است که فیلمنامه نویس هالیوودی در این فیلم نسبت به این موضوع تاریخی هیچ علم و آگاهی نداشته، آنچنان که در صحنه پایانی ادعا می شود که من ظرف نیم ساعت با قطار از تهران فرار کرده ام در حالی که برای سه سال هیچ قطاری از تهران به هیچ کجای دنیا سفر نداشته است.»
تیلور گفت: «فیلم «آرگو» حق مطلب را در رابطه با مسیر طولانی انقلاب اسلامی ایران ادا نکرد و مردم ایران را به گونه ای که حقیقت ندارد به تصویر کشیده است.»
سفیر سابق کانادا در ایران در پایان متذکر شد: «فیلم آرگو فرصت دیدن روی دیگری از جامعه ایرانی را از مخاطب می گیرد که این واقعا تاسف برانگیز است. در این فیلم می شد بیشتر به چهره سنتی و مهمان نواز مردم ایران پرداخته شود. باید در این فیلم کمی جانب عدالت و امید نسبت به این مردم رعایت می شد، انقلاب آنها و حمله آنها به سفارت تنها یک تظاهرات خشونت آمیز برای هیچ و پوچ نبود.»
تبادل
لینک هوشمند
